ورزش (به انگلیسی: Sport) به تمامی گونه های فعالیت فیزیکی بدن گفته می شود که شرکت کنندگان آن می توانند به صورت منظم و سازمان یافته یا گاه به گاه در آن شرکت کنند و از آن برای بهبود تناسب اندامشان یا فراهم آوردن سرگرمی و تفریح بهره ببرند.
ورزش به فعالیتها یا مهارتهای عادی جسمانی ای گفته می شود که بر پایه یک رشته قوانین مورد توافق همگانی و با اهداف تفریحی، یا برای مسابقه، نشاط شخصی، دستیابی به ورزیدگی، مهارت جویی یا آمیزه ای از این اهداف انجام می گیرد. توسعه ورزشها با توجه به تاریخچه کامل آنها به ما مطالب مهمی درباره تغییرات اجتماعی و همچنین به مقدار زیاد درباره خود ورزشها می آموزد.
کشف های بسیار مدرنی در فرانسه، افریقا و استرالیا درباره هنر غارنشین ها وجود دارد (برای مثال لاسکائوکس) را از زمان ماقبل تاریخ ببینید که شواهدی برای جشنهای مذهبی، رفتارها و غیره را نشان می دهد. بعضی ازتاریخهای این منابع به 30000 سال قبل مربوط می شود که با تاریخ نویسی کربنی ثبت شده اند.
اگرچه شواهد مستقیم کافی درباره ورزش از این منابع وجود ندارد، منطقی است که تصور کنیم که فعالیتهایی در این دوران وجود داشته که معادل تعریف ورزش در زمان ما است. اصل ورزش را از یونان دانسته اند که به منظور چابکی بدن و ایجاد قوّت انجام می یافت و پاروزنی، بوکس، کشتی، شنا، شمشیرزنی، تیراندازی، اسکی و ورزش هایی چون بیس بال، سافت بال و بسکتبال و انواع فوتبال و چوگان بازی، والیبال، گلف، انواع تنیس، شنا، پرتاب وزنه و. . . جزو ورزش محسوب می شوند. ایران تنها کشوری بود که در نظام تعلیم و تربیت خود بیش تری الویت را به ورزش و تربیت بدنی داده بود، چه در حالی که چینیان به امر ورزش و تربیت بدنی توجه چندانی نداشتند و هندوان نیز پرورش تن و فعالیت های بدنی را گاه مذموم هم می دانستند، ایرانیان به اهمیت و ارزش توانایی و سلامتی بدن به عنوان وسیله بسیار مهمی برای فراهم آوردن ارتشی سلحشور و پیروزمند، پی برده بودند.
ورزش کمک می کند تا:
1- که بهتر و راحت تر بخوابید.
2- باعث می شود دیرتر پیر شوید و از مرگ نابهنگام هم جلوگیری می کند.
3- مفصل ها، استخوان ها و ماهیچه های شما را سالم تر نگاه خواهد داشت.
4- سیستم دفاعی بدنتان را تقویت خواهد کرد.
5- حافظه را قوی تر خواهد کرد.
6- اعتماد به نفس را بالا می برد.
7- انرژی و تحمل شما را بالا می برد.
8- فشارهای عصبی، افسردگی و اضطراب را کاهش می دهد.
9- احتمال ابتلا به بسیاری از بیماری ها را کاهش می دهد. واژه ورزش که از دیرباز معنای تمرین و ممارست داشت به هنگام تصویب «قانون ورزش اجباری در مدارس» در 16 شهریور ماه 1306به طور رسمی به معنای امروزی وارد قاموس واژگان دولتی ایران شده است. به انواع ورزش¬هایی که بطور مستمر و طولانی¬¬مدت (بیش از 2 دقیقه) طول می کشند و ضربان قلب در هنگام تمرین کمتر از 70درصد حداکثر ضربان قلب می باشد تمرینات هوازی و یا زیربیشینه گفته می شود. دویدن، پیاده¬روی، دوچرخه¬سواری و شنا در مسافت¬های طولانی از انواع تمرینات هوازی هستند
